Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 06-07-2018

Conservatoire

betekenis & definitie

Conservatoire, in het Italiaansch conservatoria, afkomstig van het Latijnsche woord conservare (bewaren), noemt men eene inrigting, om de kennis der muziek te bevorderen en in hare zuiverheid te bewaren. Zulke inrigtingen ontstonden het eerst in Italië, en de leerlingen ontvingen er huisvesting, kleeding, voedsel en onderwijs. Te Napels had men er weleer 4 voor jongens, en te Venétië evenzooveel voor meisjes. Het oudste van eerstgenoemden was het Conservatorio di Sta Maria di Loreto, in 1537 door een geestelijke, Giovanni di Tappia, gesticht; het aantal kweekelingen beliep er meer dan 200, die er 8 jaar bleven, maar ontslagen werden, wanneer het bleek, dat zij geen aanleg hadden voor muziek.

Thans is er te Napels slechts één, het Real Collegio di Musica”, doch te Milaan is in 1809 een groot conservatorio verrezen. Te Parijs is in 1784 eene muziekschool opgerigt, die in 1795 den naam van Conservatoire verkreeg, waarna zij 115 leeraren en 600 kweekelingen telde. Een beroemd Conservatoire bestaat voorts te Brussel, alwaar het in 1833 werd gesticht. Voorts vindt men er te Praag (1810), te Weenen (1817), te Leipzig (1842), te Keulen (1849), te Warschau (1821) en elders.

< >