Comines (Philippe de), een verdienstelijk Fransch staatsman en geschiedschrijver, werd geboren in 1445 op het kasteel Comines in Vlaanderen. Zijn vader was een der 9 stadhouders van Holland, Zeeland en West-Friesland, door Jacoba van Beijeren aangesteld, en hij zelf diende gedurende 8 jaar onder Karel de Stoute, met wien hij den slag bij Montlhéry bijwoonde. Hij gedroeg zich echter niet dankbaar jegens dien vorst, daar hij zich in verband stelde met Lodewijk XI van Frankrijk, die door Karel de Stoute te Péronne gevangen werd gehouden en ging in 1472 over in Fransche dienst. Hij werd er tot kamerheer des Konings benoemd en met aanzienlijke goederen begiftigd, doch na den dood van Lodewijk XI verdrong Anna van Beaujeu hem uit het regentschap , omdat hij de heerschzuchtige plannen der hertogen van Bourbon en Orléans poogde te bevorderen.
Het Parlement verwees hem gedurende 10 jaar tot ballingschap op zijne goederen met verbeurdverklaring van een vierde van deze. Weldra echter genoot hij de voormalige gunst en nam deel aan belangrijke diplomatische onderhandelingen, doch het gelukte hem niet, het vertrouwen van koning Karel VIII te verwerven, hoewel hij aan dezen vorst belangrijke diensten bewees, en zelfs de hertog van Orléans, voor wien hij zich steeds zoo beijverd had, hield hem van het Hof verwijderd, toen hij als Lodewijk XII den troon beklom. Comines begaf zich naar zijn kasteel Argenton en overleed aldaar den 17den October 1509. Hij was ongemeen ervaren in de letterkunde en wordt voor den besten geschiedschrijver zijner eeuw gehouden. Inzonderheid heeft hij zich beroemd gemaakt door zijne „Memoires de Messire Philippe de Comines, seigneur d’Argenton, où l’on trouve l’histoire des rois de France Louis XI et Charles VIII”, welke in 1578 door Kiliaan en in 1612 door Frans de Haas in het Nederlandsch zijn vertaald, terwijl zij voorts in het Latijn, Italiaansch, Spaansch, Engelsch en Duitsch zijn overgebragt. Hij verhaalt daarin met groote getrouwheid de gebeurtenissen van zijn tijd.
