Citadèl, afkomstig van het Italiaansche verkleinwoord cittadella (stadje), is de gebruikelijke naam van een overheerschend sterk fort, dat zich bij eene groote bevestigde plaats bevindt en tot toevlugtsoord kan dienen voor de bezetting van laatstgemelde. Tevens was zij van ouds geschikt, om de inwoners eener nabijgelegene, volkrijke stad in toom te houden. De grootte der citadèl is afhankelijk van die der vesting, omdat zij ruimte moet hebben, om het geheele garnizoen op te nemen, en zij moet zóó gelegen zijn, dat de vijand haar niet gemakkelijk kan aantasten en veroveren.
Ook moet de esplanade of de ruimte tusschen de citadèl en de stad zoo groot wezen, dat de vijand zich niet van de huizen als borstwering kan bedienen. Om de nabijgelegen stad met haar geschut te bestrijke , is zij gewoonlijk op eene hoogte gebouwd, — hiertoe is het ook van belang, dat de straten der stad in de rigting der citadèl voortloopen. Groote steden worden veelal door meer dan eene citadèl — door gedetacheerde forten — verdedigd.
