Wat is de betekenis van Citadel?

citadel - Zelfstandignaamwoord 1. (bouwkunde) (militair) versterking die een vestingstad domineert, hetzij om de inwoners van die stad onder bedwang te houden, hetzij om weerstand te kunnen blijven bieden als de rest van de stad mocht vallen ♢ Het Carlton, een luxehotel tegenover de Citadel, is weg: op...

[Fr. citadelle, van lt. cittadella, verklw. van cittade, van Lat. civitatem, 4e naamval van civitas = stad] (mil.) kleine vesting bij stad.

Citadel [Lat. civitas, versterkte plaats], 1. Afzonderlijk te verdedigen deel van een vesting, bedoeld als reduit, dat wil zeggen de laatste toevlucht voor de bezetting om de weerstand zo lang mogelijk te rekken. 2. `Dwangburcht', van waaruit de stedelijke bevolking in bedwang kon worden gehouden. In 's Hertogenbosch bestaat nog de citadel Papenbri...

vestingwerk

versterkte plaats, deel van een vesting; ook wel aangelegd als dwangburcht tegen stadsoproer. Bekend is de citadel van Antwerpen, verdedigd tijdens de Belgische opstand door generaal Chassé tot in 1832. ’s-Hertogenbosch heeft nog zijn citadel, Papenbril, uit omstreeks 1630; het nieuwe tehuis van het Rijksarchief Noord-Brabant.

de extra versterkte, vaak hoger gelegen kern van een fortificatie, b.v. een ommuurde en door forten omringde stad.

[verkl. van het Ital. città, <Lat. civitas. versterkte plaats]. 1. afzonderlijk te verdedigen deel van een vesting, bedoeld als reduit, d.i. als laatste toevlucht voor de bezetting, om de weerstand zo lang mogelijk te rekken; 2. dwangburcht, tegen stadsoproer. Onder keizer Karel v en zijn opvolgers werden in de Nederlanden tal van dwangbu...

burcht, kleine vesting bij een stad.

citadel.