Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 04-07-2018

Cimabue

betekenis & definitie

Cimabue (Giovanni), geboren te Florence in 1240 en gesproten uit het adellijk geslacht Cimabue-Ghialtiéri, was een der eersten, die de beeldende kunst en vooral de schilderkunst na een langen tijd van verval deden herleven. De meeste schilders van die dagen waren Byzantijnsche kunstenaars, die echter den naam van kunstenaars niet verdienden, daar zij zich aan oude, onnatuurlijke vormen verbonden gevoelden.

Cimabue was aanvankelijk zelf een leerling dier mannen, maar zijn krachtig genie verbrak de onteerende kluisters en schiep een nieuwen, natuurlijken stijl. Men vindt te Florence van zijne hand 2 afbeeldingen der Madonna. In de eene ontwaart men nog de Byzantijnsche methode, terwijl zich in de andere— in Santa Maria-Novella — het schildersgenie van Cimabue reeds glansrijk openbaart. Niet minder merkwaardig zijn de groote — helaas, door den tijd zeer geschondene — frescoschilderijen van dien meester in de kerk San Francisco te Assisi. Hij overleed in 1302. Giotto behoorde tot zijne leerlingen.