Carlow, in het Iersch Catherlough, is een graafschap in het zuidoostelijk gedeelte van Ierland, in het binnenland van de provincie Leinster, tusschen de graafschappen Kildare, Wicklow, Wexford en Kilkenny en telt op 16 ½ geogr. mijl omstreeks 70000 inwoners. Het land is over het geheel vlak en zeer vruchtbaar, en alleen in het zuidoosten bergachtig. In het westen stroomt er de Barrow, en aan de oostelijke grenzen de Slaney.
De heuvels zijn er met bosch begroeid of met weiden bedekt: landbouw en veeteelt zijn er de voornaamste bronnen van bestaan. Daarenboven heeft men er ijzererts, graniet, mergelkalk en steenkolen (anthraciet).
De evenzoo genoemde hoofdstad, op den linkeroever van de Barrow aangenaam gelegen en 1 geogr. mijl van Dublin verwijderd, is de zetel van een R. Katholieken bisschop en telt ongeveer 10000 inwoners. Een kasteel, door koning Jan gesticht en langen tijd als eene belangrijke vesting beschouwd, ligt thans in puin. Het werd onder de regéring van Richard II door Donald M'Art d' Cavanagh, koning van Leinster, veroverd, maar in 1650 door de troepen van het Parlement hernomen. Den 27sten Mei 1798 werd de stad door een hoop Ieren geweldig aangevallen, doch met goed gevolg door de aldaar aanwezige cavalerie en door de zamengeroepene vrijwilligers verdedigd.
