Carlovicz of Carlowitz is eene stad op het gebied der Oostenrijksche Militaire grenzen. Zij ligt op den regteroever van de Donau en aan den voet van het Carloviczer gebergte, en telt omstreeks 5000 zielen. Men heeft er een Griekschen patriarch, eene fraaije Grieksche hoofdkerk, een gymnasium en een aantal andere inrigtingen van onderwijs.
Er zjjn uitmuntende wijngaarden, en de „Carloviczer Ausbruch” is beroemd. Zij was in de onrustige jaren 1846 tot 1849 het brandpunt van den Serbischen opstand tegen Hongarije, maar vooral is de stad beroemd, wegens den naar haar genoemden Vrede, die er den 26sten Januarij 1699, gesloten werd tusschen Oostenrijk, Rusland, Polen en Venetië aan de ééne en de Porte aan de andere zijde, waarbij Oostenrijk nagenoeg alles terugkreeg, wat Turkije in 2 eeuwen aan dat rijk ontrukt had, terwijl de grenzen van Hongarije nader werden bepaald, en Venétië geheel Moréa enz. behield, benevens de heerschappij over Ragusa. Rusland bleef in het bezit van Azof, en Polen ontving Kaminiëk, Podolië en Dkraine terug.
