Onder dezen naam vermelden wij:
Bourgoing, een Dominicaner monnik te Parijs, die in 1589, toen Hendrik IV er de voorsteden bestormde, met de wapens in de hand gegrepen werd. Men bragt hem voor het Parlement te Tours, omdat hij in zijne kanselredenen Clement, den moordenaar van Hendrik III, als een heilige geprezen had.
Ook vermoedde men, dat hij zelf een aanslag had gedaan op het leven van Hendrik IV, zoodat hij volgens de uitspraak van het Parlement op den 26sten Januarij 1590 met 4 paarden uit elkander werd gescheurd.
Jean François, baron de Bourgoing, een Fransch diplomaat. Hij werd geboren te Nevers den 20sten November 1748, trad in dienst als officier en wijdde zich vervolgens aan de diplomatie. In 1777 werd hij secretaris hij het Fransche gezantschap te Madrid, in 1787 gezant bij de Saksische standen te Hamburg en in 1793 te Madrid. Hij leidde vervolgens te Nevers en daarna te Parijs een ambteloos leven, zoodat de mannen van het schrikbewind hem vergaten. Napoleon I echter zond hem als ambassadeur achtereenvolgens naar Kopenhagen, Stokholm en Dresden, en hij overleed te Karlsbad den 20sten Julij 1811. Tot zijne belangrijkste geschriften behooren “Nouveau voyage en Espagne (Parijs 1789, 4de uitgave 1807, 3 dln)”, “Coup d’oeil politique sur l’Europe à la fin du dixhuitième siècle (Parijs 1811)”, en “Tableau de l’Espagne moderne (Parijs 1805, 3 dln).”
Thérèse Etiennette Bourgoing, eene beroemde Fransche tooneelspelster. Zij werd geboren te Parijs den 5den Junij 1781, debuteerde op het Théâtre de la Gaité en betrad reeds op 18-jarigen leeftijd het Théâtre Français. Zoowel te Parijs als op hare kunstreizen werd zij steeds met grooten bijval begroet. In 1829 verliet zij het tooneel, en overleed den 11den Augustus 1833.
Paul, baron de Bourgoing, een zoon van den voorlaatste. Hij werd geboren den 19den December 1791, nam als officier deel aan de veldtogten van 1812 tot 1815, werd in 1829 eerste gezantschapssecretaris te Petersburg en daarna buitengewoon gezant en gevolmagtigd minister van Frankrijk te Dresden, en later te München. In 1849 werd hij Fransch gezant te Madrid en in 1853 lid van den Senaat. Hij overleed te Parijs den 16den Augustus 1864. Hij heeft een roman uitgegeven, getiteld: “Le prisonnier en Russie (Parijs 1816)”.
