Birgitta-orde is de naam eener klooster-orde, door de heilige Birgitta, eene adellijke Zweedsche dame uit het geslacht de Brahé in het klooster Wadstena tusschen 1344 en 1363 gesticht en door paus Urbanus V in 1370 bekrachtigd. Zij werd bij omzetting veelal Brigitta-orde genaamd en bevatte eene vereeniging van nonnen en monniken in een dubbelklooster, afgescheiden, maar onder hetzelfde dak. Deze orde verspreidde zich over Denemarken, Noorwegen, Engeland, Nederland, Duitschland, Portugal, Italië enz.
In den aanvang der 15de eeuw leverde een Augustijner monnik, Johannes genaamd, zijn beklag in bij paus Martinus V over de ongeregeldheden, waartoe die zamenwoning aanleiding gaf, en genoemde kerkvorst belastte in 1428 een kardinaal met het onderzoek der kloosters in de Noordelijke gewesten. Ten tijde der Hervorming is deze orde nagenoeg geheel en al verdwenen, behalve in het Zuiden van Europa, waar zij tot in de 17de eeuw bestond.
