Barytwit of permanentwit is een verfstof, die van jaar tot jaar in grootere hoeveelheid in den handel wordt gebragt. Het wordt bereid van zwaarspaat of van witheriet, die men in chloorbaryum omzet, waarna men dit zout met zwavelzuur of met zwavelzuur natron (glauberzout) ontbindt.
Het barytwit, dat in Frankrijk, Engeland en Noord- Amerika uit witheriet vervaardigd wordt, is het beste. De gewone, uitgewasschene neêr- slag mag niet gedroogd worden, omdat de verf daardoor hare fijnheid en dekkende kracht verliest en zich ook niet gemakkelijk weder met water laat vermengen. Het barytwit komt derhalve in de gedaante van deeg in den handel. Als waterverf overtreft het verre het lood- en zinkwit, zoowel door zijne blankheid als door zijne vastheid in lucht, licht, warmte, zwavelwaterstof enz. Voor olieverf is het niet geschikt.
Het is veel goedkooper dan loodwit. Men vermengt het met andere verfstoffen, omdat het zich niet ontbindt en dus ook de kleur der verfstoffen niet verandert. Men bereidt met barytwit uit Berlijnsch blaauw eene licht-blaauwe verfstof, en uit rood lak eene lichte rozenkleur. Voorts gebruikt men het in papier- en behangselfabrieken, en het is vooral geschikt om aan muren eene glansrijk witte kleur te geven, wanneer men die eenige malen met barytwit en lijmwater bestrijkt en de gedroogde verfstof met een linnen bal polijst.
