Baliol (John), koning van Schotland, werd geboren omstreeks het jaar 1260. Hij was een zoon van den evenzoo genoemden koninklijken stichter van het Baliol-collegie te Oxford en hij dong met zijn neef Robert Bruce (zie onder dezen naam) naar het bezit van den Schotschen troon. Eduard I, koning van Engeland, werd tot scheidsregter verkozen. Deze riep de baronnen van Schotland op een rijksdag te Durham (10 Mei 1291) bijeen en bewoog hen en de beide mededingers, om de Schotsche kroon te beschouwen als een leengoed van Engeland, zoodat hij de bevoegdheid erlangde om Schotland met zijne soldaten te bezetten en hierdoor gelegenheid had om den te benoemen koning in zijne regten te handhaven.
Nu verkoos hij Baliol, tot koning en deze legde den leen-eed af. Daar Baliol echter het leenmanschap in minder verpligtenden zin opvatte dan Eduard, deed deze hem den oorlog aan. Baliol, door zijne vasallen en door den koning van Frankrijk slecht geholpen, leed de nederlaag en nam de wijk naar Frankrijk, waar hij ambteloos leefde en in 1314 overleed. — Zijn oudste zoon Eduard maakte aanspraak op den troon van Schotland, verwierf met den bijstand van Eduard III aanzienlijke voordeelen en werd te Scone gekroond. Weldra werd hij door Archibald Douglas verdreven, maar behaalde, door koning Eduard wederom geholpen, de overwinning bij Berwick (1333). Toch zag hij zich eindelijk genoodzaakt, om afstand te doen van den troon en hij overleed niet lang daarna als de laatste van zijn stam.
