Auctor

betekenis & definitie

Auctor, een woord uit het Latijn, in regten zeer gebruikelijk, duidt dengene aan, die de maker, de oorzaak, de stichter, de vervaardiger of bevorderaar van iets is. Zoo vindt men op boeken, geschriften en platen en zoo voorts dikwijls de uitdrukking “auctore” met bijvoeging van een eigennaam, ’t geen beteekent, dat de daar genoemde de maker of schrijver is. In ’t strafregt onderscheidt men den auctor intellectualis van den auctor materialis. Deze is dan de werkelijke bedrijver van het feit, de uitvoerder, terwijl gene de man is, die tot het plegen van het misdrijf bevel gegeven heeft, hem met beloften of bedreigingen tot het misdrijf heeft overgehaald of door redenering en opzetting hem daartoe heeft aangespoord.