Aster (Ernst Ludwig), een Pruissisch generaal, werd in November 1778 te Dresden geboren. Hij kwam in 1794 bij het Saksische corps ingenieurs, werd luitenant in 1800, streed in 1806 tegen de Franschen en werd in 1800 als kapitein bij den generalen staf geplaatst. In 1811 werd hij bevorderd tot majoor, in 1812 nam hij deel aan den togt naar Rusland, en in 1813 ontving hij zijne benoeming tot luitenantkolonel en chef van den generalen staf in de vesting Torgau. Toen deze vesting weder door de Franschen in bezit was genomen, nam hij zijn ontslag uit de Saksische dienst en zag zich als luitenant- kolonel met generaal Thielemann geplaatst bij den Russischen generalen staf. Hij onderscheidde zich in 1813 aan het hoofd eener afdeeling Kozakken in de Lausitz door vermetele ondernemingen en vocht dapper bij Bautzen en Leipzig.
Bij de reorganisatie der Saksische troepen werd hij tot opperkwartiermeester, later tot chef van den generalen staf bij het derde Duitsche arméecorps, en in 1814 tot kolonel bevorderd. In dien rang ging hij over in 1815 tot het Pruissische corps ingenieurs, en nam ijverig deel aan den oorlog tegen Frankrijk en aan de belégering der grensvestingen. In hetzelfde jaar klom hij op tot den rang van generaalmajoor, en de inspectie der 3de fortificatielinie werd hem toevertrouwd. Onder zijne leiding werden Coblenz en Ehrenbreit- stein bevestigd, waar hij in 1820 als vesting- commandant werkzaam was. In 1827 werd hij luitenantgeneraal, in 1837 lid van den Staatsraad, in 1838, na den dood van generaal Rauch, chef van het geniecorps en curator van de militaire school te Berlijn, en in 1832 generaal. — In 1849 vroeg en verkreeg hij zijn ontslag, en hij overleed te Berlijn den 9den Februarij 1855. Aster was een schrander militair en een uitstekend wiskundige. Zijne “Nagelatene geschriften” zijn in 1856 te Berlijn verschenen.
Zijn broeder Karl Heinrich Aster, geboren den 4den Februarij 1782, was kolonel in Saksische dienst en heeft zich als schrijver over militaire aangelegenheden een goeden naam verworven. Nadat hij bij het corps ingenieurs was geplaatst, klom hij spoedig op tot den rang van luitenantkolonel en werd leeraar aan de Artillerieschool te Dresden. In 1830 nam hij zijn ontslag uit de dienst, maar verkreeg in 1844 den titel van kolonel. Hij overleed op den 23sten December 1855.
