Zoo heet de hoofdstad van het gelijknamige Turksche ejaleet (district), aan den oever der bevaarbare Saros (Jams) in Cilicië (Cilicia campestris) gelegen. Zij is, wegens onderscheidene bergpassen in hare nabijheid, uit een krijgskundig oogpunt zeer belangrijk. Volgens Stephanus van Byzantium is zij door Adanos, een zoon des Hemels en der aarde, gebouwd.
Hare bevolking, uit Cilicische zeeroovers bestaande, dreef reeds vroeg een aanzienlijken handel en wedijverde met Tarsus in grootheid en magt. De Syrische koningen noemden haar waarschijnlijk Antiochia, zoo als uit oude munten blijkt. In den Christelijken tijd was zij de zetel van een bisschop. Thans telt zij 30 000 inwoners, die gedurende den verschroeijenden zomer grootendeels de wijk nemen naar het gebergte. In de andere jaargetijden is het klimaat er aangenaam. Op eene nabijgelegene rots verheft zich de vesting. De stad ontvangt het water door middel van schep-werktuigen uit de rivier, over welke eene schoone brug is gelegd. Zoowel de waterleiding als de brug zijn overblijfselen van vroegeren tijd. In dien om trek vindt men vele fraaije bouwvallen der Oudheid naast de ellendige hutten der tegenwoordige bevolking.
