Aandacht is de vrucht van onze pogingen, om onze gedachten op een bepaald onderwerp te vestigen.
Het woord wordt vooral gebruikt van hen, die met inspanning naar de lessen van een onderwijzer of naar de taal van een redenaar luisteren. Men is aandachtig, wanneer men zijne gedachten daarbij bepaalt zonder op iets anders te denken. Een hoogere trap van aandacht is oplettendheid, omdat deze reeds een vergelijkend oordeel over het gehoorde of over het waargenomene onderstelt, terwijl opmerkzaamheid zich nog verder uitstrekt en die werkzaamheid des geestes bevat, die een juist inzigt geeft in de behandeling van het onderwerp, zoodat dit laatste zich duidelijk vertoont.
