Inverzekeringstelling houdt in dat de officier van justitie een verdachte in het belang van het onderzoek langer in hechtenis houdt. De inverzekeringstelling staat geregeld in artikel 57 van het Wetboek van Strafvordering.
De inverzekeringstelling volgt wanneer een verdachte een strafbaar feit heeft gepleegd waarvoor voorlopige hechtenis is toegestaan, dit staat geregeld in artikel 58 lid 1 Wetboek van Strafvordering. Het uitgangspunt is dat voorlopige hechtenis slechts is toegestaan wanneer er een strafbaar feit is gepleegd waarvoor vier jaren of meer gevangenisstraf is gesteld. Hierop bestaan echter uitzonderingen. Wanneer voorlopige hechtenis is toegestaan, heeft de officier van justitie de bevoegdheid de verdachte in verzekering te stellen. De duur van de inverzekeringstelling is in beginsel drie dagen. Bij dringende noodzakelijkheid kan de officier van justitie deze termijn eenmaal met drie dagen verlengen. De inverzekeringstelling duurt dus maximaal 6 dagen, zoals staat omschreven in artikel 58 lid 2 Wetboek van Strafvordering. Tegen de inverzekeringstelling staat geen rechtsbescherming open voor de verdachte. De inverzekeringstelling kan door de officier van justitie worden toegepast om de verdachte nader te verhoren, vluchtgevaar of confrontatie met getuigen te voorkomen of om te voorkomen dat de verdachte het onderzoek dwarsboomt.
