is het aanbrengen van tekeningen op de huid van een mens; zeer veel primitieve mensen laten zich op deze wijze versieren. Ook bij blanken, met name bij zeelieden, komt de tatouage wel voor.
Het tatouëren kan op allerlei wijzen geschieden; men kan bijv. een kleurstof onder de opperhuid brengen, zodat de tekening bewaard blijft. Andere primitieven gaan echter nog veel radicaler te werk, zij snijden allerlei figuren in hun lichaam, zodat de tekening in de littekens wordt bewaard.
Ook brengen zij soms houtjes onder de huid, die er uitgehaald worden, als de huid er in mooie plooien omheen gegroeid is.
Vooral negers en de Maori’s van Nieuw-Zeeland hebben het ver gebracht in de kunst van tatouëren. Deze laatsten bewerkten het lichaam van het middel af; bovendien bewerken de mannen het gehele aangezicht, terwijl de vrouwen niet verder gaan dan lippen en kin. Sedert de Maori’s echter contact met de Europeanen kregen, nam het tatouëren der mannen snel af. Geconserveerde, getatoueerde Maorikoppen waren namelijk een zeer gewilde curiositeit voor musea en particuliere verzamelingen, zodat de schepen, die Nieuw-Zeeland aandeden, er een formelen handel in dreven. Men achtte het toen veiliger zich niet te laten tatouëren. De hoofden der vrouwen hadden minder waarde, daar hun gelaat slechts weinig getatoueerd was. Daarom bleef bij haar het tatouëren in gebruik.
Intussen is het tatouëren der primitieve volken niet uitsluitend opschik; de tatouage moet ook tegen ziekte of ongeluk beschermen of is het kenmerk van een zekeren rang, leeftijd of stam.
