Petrus Jacobus Joubert was een Transvaals generaal, zeer bekend uit den Boerenoorlog. Hij werd in 1831 in Natal geboren en overleed in 1900 te Pretoria.
Joubert was een nazaat van een oude Hugenotenfamilie, die, door geloofsvervolging uit Frankrijk verdreven, naar de Kaapkolonie was getrokken.In zijn jeugd leverde Joubert verscheidene bloedige gevechten tegen de kaffers.
Later werd hij vrederechter in Transvaal en lid van den Volksraad. In 1876 werd hij in den Uitvoerenden Raad gekozen en toen in 1880 de oorlog met Engeland uitbrak, benoemde men Joubert tot opperbevelhebber der Boerencommando’s.
Hij versloeg de Engelsen herhaaldelijk en bracht hun in den bloedigen strijd bij den Amajoeba (Majuba)-berg een zo zware nederlaag toe, dat Engeland in 1881 besloot de onafhankelijkheid der Zuid-Afrikaanse republiek (vroeger: Transvaal) te erkennen.
Na den oorlog bracht hij de militaire reorganisatie van zijn land tot stand. Hij werd in 1893 candidaat gesteld voor het presidentschap, doch moest voor Kruger (zie aldaar) wijken. Hij was het vervolgens, die den inval van dr. Jameson in 1896 deed mislukken.
Bij het uitbreken van den laatsten oorlog in 1899 werd wederom aan generaal Joubert het opperbevel over de troepen van Transvaal en Oranje-Vrijstaat opgedragen. Zijn eerste optreden bracht den Boeren enige successen, doch de belegering van de steden Ladysmith, Kimberley en Mafeking bleef zonder resultaat. Spoedig gingen stemmen op, die de bekwaamheid van generaal Joubert in twijfel trokken: men verweet hem voornamelijk besluiteloosheid en gebrek aan energie, terwijl men het een fout oordeelde, dat hij versterkte plaatsen trachtte in te nemen.
Teleurgesteld en door ziekte gekweld, verliet hij het leger en overleed korten tijd later.
