Wat is de betekenis van nazaat?

nazaat - Zelfstandignaamwoord 1. iemand met een specifieke voorouder of specifieke voorouders ♢ Hij is een verre nazaat van Karel de Grote. Woordherkomst samenstelling van na en zaat Synoniemen nakomeling Antoniemen voorzaat

nazaat - zelfstandig naamwoord uitspraak: na-zaat 1. iemand die een bepaalde ander als voorouder heeft ♢ er zijn geen meisjes onder zijn nazaten van mijn opa Zelfstandig naamwoord: na-zaat de nazaat ...

m. (-zaten), nakomeling, afstammeling: de nazaten, de nakomelingschap, het nageslacht.

s., neikomling, neisiet.

m. (...zaten), nakomeling, afstammeling; de nazaten, ook collect. de nazaat, de nakomelingschap, het nageslacht.

m. nazaten (nakomeling) verg. landzaat.

('na:) m. (...zaten) [zaat, ingezetene] 1. Eig. nakomeling. Syn.→ afkomeling. 2. Metn. nakomelingschap.

m. (...zaten), nakomeling, afstammeling; de nazaten, de nakomelingschap, het nageslacht : voor wij onze voorvaderen hier veroordeelen, mogen wij eerst wel eens vragen hoe onze nazaten zullen spreken over onze hooggeroemde wetenschappelijkheid.

zie Afkomeling.