heten de leden van een godsdienstige secte, genoemd naar den monnik Jacob Baradaeus, die in 541 bisschop van Edessa was geworden en hen tot een zelfstandige partij verenigd had (± 550) Zij hadden vroeger vele gemeenten in Syrië en Mesopotamië en waren noch bij de RoomsKatholieke, noch bij de Grieks-Katholieke kerk aangesloten. Door alle eeuwen heen hebben zij zich weten te handhaven.
De secte telt thans nog 20.000 à 30.000 gezinnen, aan wier hoofd de patriarch te Karamis bij Diarbekr (ten Z.W. van het Wanmeer in Turkije), die zich patriarch van Antiochië noemt, en een twintigtal bisschoppen staan.Zij hebben zich in 431 na het Concilie van Chalcedonië afgescheiden, omdat zij het dogma van de goddelijke en de menselijke natuur in Christus verwierpen. Zij heten ook monophysieten en hun eredienst lijkt veel op die der Griekse kerk; hun priesters mogen b.v. trouwen.
Verder werden Jacobieten genoemd de aanhangers van koning Jacobus II, die in 1688 van den Engelsen troon gestoten werd, en hun nakomelingen. Vele Engelsen, Schotten en Ieren volgden Jacobus II in zijn Franse ballingschap, waardoor in Frankrijk bekende Britse namen als MacDonald, Walsh, Fitzjames enz. ingeburgerd zijn.
Nog altijd leven in Engeland en Ierland enkele Jacobietenfamilies, die de wettigheid van de thans bestaande regering niet erkennen, al zijn zij niet meer stevig georganiseerd.
