is de naam, dien men tegenwoordig nog wel eens een enkele maal aan Frankrijk geeft, maar veel meer gebruikt men de bijvoegelijke en zelfstandige naamwoorden: gallisch en gallicisme (zie hierboven).
Van oorsprong is Gallië een Latijns woord, waarmee de Romeinen niet alleen Frankrijk aanduidden, maar ook Noord-West-Italië, België en ’t Zuidelijke deel van Nederland (nl. tot de grote rivieren).
Voor de Romeinen bestond Gallië uit twee delen: Gallia Cisalpina, dat betekent „Gallië aan dezen kant van de Alpen” en Gallia Transalpina of vertaald: „Gallië aan genen kant der Alpen”. De bewoners van het laatstgenoemde deel kwamen na de verovering van hun woongebied door de Romeinen sterk onder Romeinsen invloed. Hoewel ze van Keltischen en Germaansen oorsprong waren, werden ze geheel geromaniseerd. Op niet veel landen heeft de Romeinse overheersing dan ook zo haar stempel gedrukt als op Frankrijk, zowel in godsdienstig, taalkundig als ook in kunstzinnig opzicht, terwijl het Romeinse recht nog steeds zijn invloed doet gelden.
Tot de 5de eeuw n. Chr. duurt de Romeinse heerschappij over Gallië, dan komt langzamerhand de Frankische staat op, waaruit later het rijk van Karel den Grote zal voortkomen.
