Malagawijn is nog meer dan Tokayer het voorbeeld van een medicinalen wijn. Vroeger werd deze wijn in de verschillende geneesmiddelen voorgeschreven, thans heeft Sherry deze plaats ingenomen. Sherry wordt in het Pharmaceutische wetboek genoemd als medicinale wijn.
Het een en ander hield stellig verband met de betrekkelijk groote voedingswaarde van malagawijn, die niet minder dan 25 tot 28 % extract heeft. Malagawijn is geen natuurwijn, maar bestaat uit een mengsel van ingedikt druivensap en toegevoegden alkohol. Wanneer de niet ingedampte druivenmost met alkohol op gehalte gebracht wordt, verkrijgt men een drogen wijn, die „vinoseco” genoemd wordt. Uit ingedroogde druiven maakt men op soortgelijke wijze een sterk suikerhoudenden wijn „vino dulce”. „Vino maestro", is een wijn, verkregen uit most, die even in gisting is geweest, maar waar de gisting dadelijk onderdrukt werd door toevoeging van alkohol.
Door het inkoken van den most krijgt malagawijn een donkere kleur en vaak ook een bitteren smaak. Bekende soorten zijn bijv. „Pedro Ximenez” en „Lagrima”. Het essentieele verschil met Fransche wijnen bestaat daarin, dat hier de most volledig uitgist, dus de wijn zich zelf vormt, maar dat Malagawijn gedeeltelijk een kunstproduct is, bestaande uit een mengsel van (ingedikten) most en toegevoegd wijndestillaat. Gemiddelde samenstelling: alkohol 19 %, extract 25 %, totaal zuur 0,5 %, vluchtig zuur 0,13 %, suiker 18,5 %, eiwit 0,3 %, glycerine 0,6 %, voedingszouten 0,4 %.
Ook Malagawijn behoort tot de soorten waarvan volgens het wijnbesluit, bij invoer een certificaat van oorsprong moet worden overgelegd.
