In een vroegere fase van het Nederlands bestonden er verwensingen met het werkwoord mogen die uitdrukking gaven aan een bepaalde wens of een verlangen van de spreker. Vaak waren zij elliptisch geconstrueerd.
In het wnt vinden wij o.a. (a) “Je meucht de moort” ‘stik de moord’; (b) “Dat mag je de duivel!” ‘voor de duivel’ en (c) “Dat mag je de koekoek!” ‘dank je de koekoek, mij niet gezien’. Ook in zelfverwensingen wordt mogen gebruikt, bijvoorbeeld in je mag mij kielhalen als ... zie kunnen, steken.
