Wat is de betekenis van kielhalen?

kielhalen - Werkwoord 1. (ov) (scheepvaart) iemand ter bestraffing aan een touw onder een gekield schip doorhalen ♢ "Ik zal ze kielhalen" brulde hij dreigend. Woordherkomst samenstelling van kiel en halen

In het hedendaags Nederlands bestaat nog de zelfverwensing ik laat mij kielhalen als het niet waar is!, met als variant je mag mij kielhalen als... / oorspronkelijk was het een formule die men gebruikte ter ondersteuning van de waarheid. Als men onwaarheid sprak, mocht men onmiddellijk gestraft worden. Meineed leidde tot de zelfvervlo...

zware straf die vroeger op zeilschepen werd toegepast. De zeeman werd aan een touw gebonden, overboord gegooid, met een ander touw onder de kiel door getrokken en aan de andere zijde weer opgehaald. Het slachtoffer kwam er soms niet goed van af.

v., kylhelje.

(kielhaalde, heeft gekielhaald), 1. (een schip) op zijde leggen om het te herstellen ; 2. vroegere zware scheepsstraf waarbij de overtreder, vastgebonden, onder de kiel van het schip werd doorgehaald ; (fig.) hij is gekielhaald, door en door nat gemaakt.

oude straf, voor het scheepsvolk, waarbij de veroordeelde met touwen onder het schip door werd gehaald.

lijfstraf voor het krijgsvolk te water, gesteld op zware misdrijven, waarbij de veroordeelde met behulp van touwen onder de kiel van het schip werd getrokken, tot een maximum van drie malen. Door de scherpe aanzetsels van huid en kiel werd hij daarbij als regel ernstig gewond en bracht het er meermalen niet levend af. Het kielhalen, dat sinds oude...

kielhaalde, h. gekielhaald (v. e. schip: de kiel boven water brengen om het van onderen te kunnen nazien; kielen; vroeger: straf op [oorlogsschepen, waarbij de overtreder onder de kiel v. h. schip werd doorgehaald): zegsw. ik laat me kielhalen; als ’t niet waar is, de strengste straf over mij!

Straf aan boord van een schip, waarbij de bestrafte onder de kiel van het schip werd doorgehaald. Pas in 1864 werd het k. bij de Ned. marine officieel afgeschaft.