in het burgerlijk recht een middel om door het verloop van een zekeren bepaalden tijd, en onder de voorwaarden bij de wet bepaald: 1) iets te verkrijgen; die te goeder trouw een onroerend goed, een rente of eenige andere, aan toonder niet betaalbare, inschuld verkrijgt, bekomt daarvan langs den weg der V. den eigendom, indien hij een wettigen titel heeft, bij bezit van 20 jaren en ook zonder titel bij bezit van 30 jaren; 2) van een verbintenis bevrijd te worden; alle rechtsvorderingen, zoowel zakelijke als persoonlijke, verjaren door 30 jaren, terwijl er in onze wet verscheidene z.g.n. korte verjaringen bestaan, waarvan de voornaamste te vinden zijn in art. 2005 en volg. B. en W.
In het Strafrecht bestaan eveneens verjaringen, waardoor het recht tot strafvordering of strafuitvoering vervalt; de termijnen verschillen al naar mate het een overtreding of een misdrijf geldt en in het laatste geval naar mate de zwaarte der straf op het feit gesteld.
