Wat is de betekenis van Verjaring?

2024-04-24
Begrippen in de Rechtspraak

Ensie (2016)

Verjaring

De termijn na afloop waarvan een recht ontstaat of juist verloren gaat of een misdrijf of overtreding niet meer kan worden berecht. De uitvoering van een opgelegde straf kan ook verjaren, dit heet executieverjaring.

2024-04-24
Encyclopedie van het milieu

Oosthoek (1984)

verjaring

tijdsverloop met een van rechtswege verkrijgende of bevrijdende werking. M.n. dit laatste aspect betekent dat men na verloop van een bepaalde termijn bevrijd wordt van een verbintenis of schuld, of in het geval van een strafzaak dat men geen vervolging meer mag instellen of een reeds opgelegde straf mag uitvoeren. In verband met clandestiene lozing...

2024-04-24
Encyclopedie voor Zelfstudie

drs. L.A. Beeloo (1981)

verjaring

Na afloop van een wettelijk bepaalde termijn kan een schuldeiser zijn vordering niet meer langs gerechtelijke weg invorderen. Zijn vorderingsrecht is dan verjaard, in het algemeen na dertig jaar, maar in bepaalde gevallen na kortere tijd. Er bestaat nog een tweede verjaringsregeling. Iemand die een huis of grond bezit en mocht denken dat hij er de...

2024-04-24
Zuidnederlands Woordenboek

Walter De Clerck (1981)

verjaring

Verjaardag. Datzelfde jaar werd te Leuven ook de 75ste verjaring gevierd van het herstel der katolieke universiteit, Gazet v. Antw. 2/5/1977. Opm.: In de standaardt. thans uitsl. als rechtst. Sam.: verjaringsfeest (Wdl), verjaardagsfeest (Reeds twee keer in mijn leven at ik oesters. Eens op een banket en eens op mijn v...

2024-04-24
Surinaams woordenboek

J. van Donselaar (1936)

verjaring

(de, -en), 1. verjaardag. Dan op die avond van d’r verjaring: stijldansen, zoals in ’t hooggeacht Europa (Cairo 1979: 98). 2. verjaarsfeest. De afgelopen dagen waren druk maar prettig. Ze was namelijk bij een tante op verjaring geweest waar ze zich rond gegeten en gedronken had (Mechtelly 1984: 6). -Etym.: In beide bet. in AN veroud....

2024-04-24
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Verjaring

s., forjierring.

2024-04-24
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Verjaring

v. (-en), 1. het verjaren; — (rechtst.) acquisitieve verjaring (usucapio), waardoor men eigendom verkrijgt; exstinctieve verjaring (prescriptie), waardoor een vordering of een verplichting tenietgaat; 2. verjaarfeest.

2024-04-24
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Verjaring

middel om door het verloop van een zekere tijd en onder de voorwaarden, bij de wet bepaald, iets te verkrijgen of van een verbintenis bevrijd te worden. De termijn van V. is twintig jaar, wanneer men bezit uit kracht van een wettige titel; kan men zulk een titel niet aantonen, dan is de termijn 30 jaar. Ook in het strafrecht komt de V. voor, zowel...

Wil je toegang tot alle 19 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-04-24
Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

VERJARING

wordt in art. 1983 van het NEDERLANDS B.W. gedefinieerd als een middel om door het verloop van een zekere tijd en onder de voorwaarden, bij de wet bepaald, iets te verkrijgen (de Romeinsrechtelijke usucapio, acquisitieve verjaring) of van een verbintenis bevrijd te worden (extinctieve verjaring, de Romeinse praescriptio). Beide...