de naam eener spaansch-romeinsche familie, waarvan een tweetal leden als schrijvers bekend zijn.
Marcus Annaeus S., de Oude (de rhetor), geb. omstr. 54 v. Chr., overl. 38 of 39 na Chr. te Rome, vervaardigde op hoogen leeftijd een verzameling sententies en schitterende .plaatsen uit de declamaties van rhetoren, die hij zelf gehoord had (Oratorum et rhetorum ..sententiae) en schreef voorts nog verschillende andere werken, die alle verloren zijn gegaan.
Zijn tweede zoon Lucius Annaeus S. (de wijsgeer) was omstreeks 4 v. Chr. te Corduba geboren, werd te Rome door zijn vader opgeleid voor redenaar, doch wijdde zich aan de wijsbegeerte (stoïcijnsche school). Hij werd 41 na Chr. door keizer Claudius om zijn verhouding tot diens nicht Julia verbannen, doch 8 jaar later teruggeroepen en tot opvoeder van den lateren keizer Nero benoemd, wiens vertrouwdste raadgever hij werd (54 na Chr.). Hij trok zich echter van het hof terug, werd beschuldigd van deelneming aan de samenzwering van Pis o en verkreeg van Nero als gunst, zich zelf te mogen dooden; S. liet zich in tegenwoordigheid van eenige vrienden de aderen openen en zich vervolgens in een heet bad stikken (65 na Chr.). Een groot aantal philos. werken zijn er van S. bewaard gebleven. Ook een aantal treurspelen zijn onder den naam van S. bewaard, doch deze zijn niet alle van hem afkomstig.
