ook Mene, Phoebe, lat. Luna genaamd, de grieksche naam voor de maan en tevens voor de maangodin; zij werd gedacht als een fakkeldragende, op een wagen rijdende, met mooie groote, alles ziende oogen, door schoonheid van gelaat uitmuntende godin, die op haar hoofd een stralenkrans of een maansikkel draagt.
S. heeft groeten invloed op den groei der planten, op gezondheid, ziekte, enz.; zij is oek een godin der liefde en voorts der toeverkunst, evenals de nauw met haar verwante Hecate. Zij was de dochter van Hyperion en Thea (of Euryphaëssa), de zuster van Helius en Eos; haar echtgenoot is de zonnegod, of Zeus, of Endymion. Vergel. voorts Luna.
