gr., reeds bij de volken der oudheid het teeken van waardigheid en gezag. Bij de Romeinen hadden de koningen een S. van ivoor; later alleen de triomfeerende veldheeren; in de middeleeuwen was de S. onafscheidelijk van den persoon des vorsten en diens eenige vertegenwoordiger.
De S. bestond uit een langen staf; de keizerlijke S. der middeleeuwen was een korte, meestal gouden staf, soms door ringen of knoopen onderbroken, en met een adelaar, lelie, bol, kruis of iets dergelijks op het boveneinde. In de heraldiek komt de S. als deel der regalia voor en is dan voor bijna elk land verschillend; als stuk is het een vrij korte staf, in gotischen stijl versierd, zonder hand, kruis of bol op den top.
