graaf van Cornwallis en van Poitou, roomsch^duitsch koning tijdens het interregnum (1257—72), tweede zoon van den engelschien koning Jan zonder Land, Werd 1209 geboren; 13 Januari 1257 werd hij door de aartsbisschoppen van Keulen en Mainz alsmede door den paltsgraaf tot duitsch koning gekozen, terwijl Trier, Boheme, Saksen enz. 1 April koning Alfonsus X van Castilië als tegenkoning kozen. R. was door den paus begunstigd en werd 17 Mei 1257 plechtig te Aken gekroond, maar alleen in het westen erkend.
Bij de nederlaag der koninkl. eng. troepen te LeWes 14 Mei 1264 werd' hij door Simon van Montfort gevangen genomen en herkreeg eerst na 15 maanden zijn vrijheid; 1268 verscheen hij nogmaals in Duitschland en hield 1269 een rijksdag te Worms. Het vermoorden van zijn zoon Hendrik (de Alemannia) door de zoons van Simon van Montfort 1271 verbitterde zijn laatste dagen. Hij overleed 2 April 1272 en Werd in de door hem gestichte abdij Hayles bijgezet.
