volgens Homerus een voorspellende grijsaard, die de robben en zeekalveren van Poseidon hoedde en de gave bezat, van zich in alle gedaanten te kunnen veranderen. Zijn verblijfplaats was het eiland Pharus (volgens de Odysse een dagreize verwijderd van de rivier Aegyptus).
Hij dook op den middag uit de golven op en sliep te midden zijner robben in de schaduw aan den oever. Om te voorspellen moest hij daartoe met geweld, waaraan hij zich echter door allerlei gedaanteverwisselingen zocht te onttrekken, gedwongen worden. Kon hij dat geweld niet weerstaan, dan nam hij zijn oorspronkelijke gedaante weer aan en voorspelde dan onbedriegelijk, zooals bijv. aan Menelaus. Zijn dochter heet bij Homerus Idothea. Volgens latere sage was P. een overoud koning van Egypte, een zoon van Poseidon. Bij hem zou tijdens den trojaanschen oorlog de ware Helena vertoefd hebben, die Menelaus na zijn terugkeer van Troje terugkreeg, terwijl Paris slechts een schaduwbeeld bezat. De lateren, met name de orphische mystici maakten van hem het symbool der oorspronkelijke stof.
