Prosper victor considérant

betekenis & definitie

Fransch socialist, geb. 12 Oct. 1808 te Salins (dept. Jura), bezocht de Polytechnische school te Parijs, verliet die als officier der genie, nam na tot kapitein te zijn opgeklommen in 1831 ontslag uit den dienst, om zich geheel te kunnen wijden aan de verbreiding v/d. ideeën, waarvan Fourier de voornaamste vertegenwoordiger was, en werd na Fourier's dood leider van diens socialist, school; bij diens leven had hij vele artikelen in „Réforme industrielle’’, het orgaan v/h Fourierisme, geschreven; later, 1836—40, redigeerde hij de „Phalange”; in de laatste jaren van de regeering vanLodewijk Pilips was hij hoofdredacteur van het door hem opgerichte polit. dagblad „La démocratie pacifique’’; 23 April’48 werd hij in de Assemblee constituante gekozen en diende in de Junidagen, toen het voorstel tot onmiddellijke opheffing der nationale werkplaatsen ingediend was, met Louis Blanc een manifest bij de kamer in, waarin van haar geëscht werd, het recht van een ieder arbeid en brood te waarborgen, Na de presidentsverkiezing van 10 Dec. bestreed hij krachtig de politiek der nationale vergadering in zijn dagblad; door hem werd, in verbinding met Ledru Rollin en Felix Pyat, in zijn bureaux de oproeping aan ’t volk om naar de wapenen te grijpen geschreven en hij was een der afgevaardigden, die op 13 Juni 1849 beproefden zich in ’t conservatoire des arts et métiers als convent te constitueeren. Na onderdrukking der beweging gelukte ’t hem naar Brussel te ontkomen; ’t hooge gerechtshof veroordeelde hem tot deportatie. In Brussel gelukte het hem eenige lieden voor zijn plan eener Fouriersche kolonie te winnen. Met toereikende geldmiddelen voorzien, trok Considérant naar Texas en richtte daar „La Réunion” op, die echter door den oorlog met de Zuidelijke staten werd opgeheven. Hij keerde daarom naar Frankrijk terug, leefde sinds dien tijd afgezonderd te Parijs, en overl. 27 Dec. 1893; madame Coignet schreef zijn biographie (Parijs, 1895). Hij schreef: Destinée sociale, exposition élémentaire complète de la théorie sociétaire, (3 dln. 1834—45) ; Manifeste de Vécole sociétaire (1841) ; Théorie du droit de propriété et du droit au travail ( 1848) ; Le Socialisme devant le vieux monde ou le vivant devant Us morts (1849) ; Exposition abrégée du système phalanstërien (1845) ; Principes du socialisme (1847) ; Les quatre crédits (1851) ; La solution ou le gouvernement direct du peuple, (1851) ; De la souverainité et de la régence (1842) ; Théorie de l'éducation naturelle et attrayante (1845) ; Description du phalanstère et considérations sociales sur l’architectonique (1848) ; Débâcle de la politique (1836) ; Mexique. Quatre lettres au maréchal Bazaine (Brussel, 1868).