1) in de grieksche mythologie zoon van Aeacus en de nereïde Psamathe; zijn stiefbroeders Telamon en Peleus doodden hem, op aanraden hunner moeder Endeïs, omdat hij hen in de wedstrijden overwonnen had. Om den dood van haar zoon te wreken, zond Psamathe een wolf, die de kudde van Peleus vernielde, doch later op de bede van Thetis in steen veranderd werd.
2) Zoon van Poseidon of van Ornytion, die aan het landschap aan den Parnassus, waarheen hij zich uit Corinthe begaf, den naam Phocis (zie ald.) gaf.
