(meerv. patronymiea, grieksch) in de grammatica een afleiding van persoonsnamen, waardoor de afstamming (zoon of dochter van deze of gene) wordt aangegeven; deze afleiding geschiedt meestal door afzonderlijke suffixen (achtervoegsels), zoo bijv. in het grieksch door -ides of -iades, zooals Nestorides: zoon van Nestor; het meervoud beteekent dan het geheele geslacht, zooals Heracliden: de afstammelingen v. Heracles.
Ook thans nog zijn in verschillende talen patronymica gebruikelijk, zooals in het russisch de namen op -itch (-itsj), bijv. Nicolajewitch: zoon van Nicolaas. Afleidingen van den naam der moeder heeten metronymica.
