romeinsch keizer, zoon van Maximianus (zie ald.), doch wegens zijn geestelijke zwakheid bij den afstand van zijn vader en van Diocletianus (305) niet onder de romeinsche caesars opgenomen, werd in het volgende jaar te Rome door de praetorianen, die ook in de oude hoofdstad een keizer wilden hebben, tot Augustus verheven en door volk en senaat erkend. Hij noodigde zijn vader uit, deel te nemen aan de regeering en sloeg met hem de aanvallen van Severus en ook van Galerius af; weldra echter kwam er oneenigheid tusschen vader en zoon, en M. voerde, hoezeer hij zich ook door wreedheid en uitspattingen gehaat maakte, alleen de heerschappij tot 312, toen hij door zijn medekeizer Constantijn den Grooten, dien hij tot een oorlog geprikkeld had, bij de milvische brug op 27 Oct. verslagen werd en op zijn vlucht in den Tiber verdronk.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
