byzantijnsch keizer (695—98), was gouverneur van het thema Anatolikon, toen hij bij Justinianus II in ongenade viel. Hij vatte nu de wapens op, maakte zich meester van Konstantinopel en den persoon des keizers, deed dezen neus en ooren afsnijden en zond hem in wel bewaakte ballingschap naar Cherson.
De regeering van L. was niet gelukkig, de Arabieren veroverden Carthago, een poging om deze stad te heroveren mislukte en had zelfs een opstand ten gevolge die hem den troon kostte. Het leger riep Tiberius III Absimar tot keizer uit en deze deed L. het lot van diens voorganger ondergaan. Zeven jaar later ontsnapte Justinianus evenwel aan zijn kerker, beklom met behulp der Bulgaren weder den troon en liet nu Leontius en Tiberius III Absimar in de Renbaan te Konstantinopel ter dood brengen.
