(graaf) geb. 1737 te Halle aan de Saaie, stud. in de geneeskunde, werd in 1768 tot lijfarts van Christiaan VII van Denemarken benoemd, om dezen op een reis door Duitschland, Frankrijk en Engeland te vergezellen. Daar hij in dien tijd het volle vertrouwen van den koning won, hield deze hem ook in het vervolg als zijn lijfarts bij zich.
Langzamerhand kreeg hij tevens het vertrouwen van de koningin. Graaf Holck, een der gunstelingen van den koning, werd verwijderd en door een der vrienden van S., Enevold Brandt, vervangen. Vervolgens bewerkte S. in 1770 het ontslag van den min. Bernstorff en werd in 1771 tot premier benoemd. Nu het bestuur des lands geheel in zijn handen was, voerde hij vele hervormingen in, doch maakte zich ook tal van vijanden, terwijl de betrekking, waarin hij tot de koningin stond, aanleiding gaf tot velerlei geruchten. In den nacht tusschen 16 en 17 Jan. 1772 werd S. met zijn vrienden gevangen genomen, evenals de koningin. Het zeer willekeurig gevoerde onderzoek had ten gevolge dat de koningin van haren echtgenoot moest scheiden en S. met zijn vriend Brandt ter dood veroordeeld werd.
