Vlaamsch volksleider, geb. te Gent, 1285, om het leven gekomen bij een volksoproer in zijn geboorteplaats, 24 Juli 1345. In Vlaanderen bloeide toenmaals de handel en A. behoorde tot de groothandelaren.
Daar A. derhalve zoowel onder de handelaren en landeigenaars, wien hij koren voor zijn groote bierbrouwerijen afkocht, als onder de arbeiders grooten invloed had, was hij machtiger dan de overigens gehate en arme, reeds eenmaal verjaagde doch na den slag bij Kassei, 23 Aug. 1328 en met hulp van koning Philips VI van Frankrijk weer terugkeerde graaf van Vlaanderen, Lodewijk I, die zeer fransch gezind was, en hij slaagde er met weinig moeite in Gent en de andere Vlaamsche steden te bewegen zich los te scheuren van den graaf; hierop trad hij zelf aan het hoofd van het bestuur, knoopte onderhandelingen aan met koning Eduard III van Engeland, en verschafte Vlaanderen daardoor vele voordeelen. In 1345 verscheen Eduard III zelf in Vlaanderen. Bij deze gelegenheid trachtte A. Vlaanderen voor goed aan Engeland te verbinden, en sloeg aan de groote steden, Gent, Yperen, Brugge enz. voor, den graaf van Wallis tot haar graaf te benoemen. Dit verwekte eene groote verbittering daar de Engelschen in Vlaanderen gehaat waren, waarvan A’s vijanden, waaronder vooral Gerard Denys, die als grootwolfabrikant bijna evenveel invloed had als A. zelf, gebruik maakten om de gemoederen tegen hem op te zetten en hem in verdenking van baat- en eerzuchtige oogmerken na te jagen — te brengen. Op 24 Juli 1345 bestormde een opgezweepte bende, aangevoerd door Denys; A’s huis; hij werd, onderwijl hij trachtte de woestelingen tot rede te brengen, door Denys eigenhandig gedood.
Eduard keerde hierop beleedigd en verbitterd naar Engeland terug. In 1863 werd te Gent een standbeeld voor A. opgericht.
