een aanhanger van Oldenbarneveldt tijdens de woelingen tusschen de remonstranten en contraremonstranten, was sedert 1588 secretaris der staten van Utrecht, bij wie hij wist te bewerken, dat deze het voorbeeld der hollandsche opvolgden, door dusgenaamde waardgelders in dienst te nemen, die de rust moesten handhaven, omdat men voor een oproer van de zijde der contra-remonstranten beducht was. Niettegenstaande prins Maurits hierover zijn ongenoegen te kennen gaf, bleven deze in dienst.
Toen men ten laatste evenwel voor den prins bevreesd werd, werd L. met eenige anderen naar Den Haag gezonden, om met Maurits te onderhandelen. Daar deze poging tot niets leidde, verscheen Maurits zelf te Utrecht, waar hij de waardgelders onmiddellijk afdankte, terwijl hij L. van zijn post ontzette en hem gelijktijdig met Oldenbarneveldt, de Groot en Hoogerbeets in hechtenis deed nemen. L. maakte in de gevangenis te ’s Gravenhage in 1618 een einde aan zijn leven. Zijn lijk werd later in de kist gedurende drie weken buiten Den Haag aan de galg gehangen en daarna begraven in de kapel te Zuilen of volgens anderen in de kerk te Voorburg.
