in de middeleeuwen sinds den tijd der Hohenstaufen partijnaam van de aanhangers van den keizer en in het algemeen van de oppositie tegen den paus, tegenover de Guelfen of Welf en, de den keizer vijandig gezinde pauselijke partij. De naam zelf kwam eerst in de 13e eeuw op, naar men wil omstreeks 1215 te Florence, en kwam alleen in Italië in gebruik; hij zou ontleend zijn aan een landgoed der frankische keizers bij Waiblingen in het Remsdal, dat later aan de Hohenstaufen kwam.
De bloedige kamp tusschen beide partijen, die in het bijzonder in Opper-Italië woedde en de burgers van nagenoeg alle groote steden voortdurend in twee vijandige groepen gescheiden hield, bleef nagenoeg het geheele latere gedeelte der middeleeuwen voortduren, en de partijnamen bleven in zwang, hoewel reeds paus Benedictus XII in 1334 het gebruik ervan verbood. Als symbool hadden de G. een witte roos of een roode lelie, de Guelfen een adelaar, een blauwen draak het lichaam openscheurend.
