(vogel van de rivier Phasis in Georgië), naam van een aantal zeer schoone vogels, in Azië inheemseb, tezamen vereenigd tot een onderfarrilie, en ingedeeld bij de Hoenders of Fazantvogels éPhasianinae), en bestaande uit 6 geslachten en omstreeks 30 soorten : de fazanten onderscheiden zich van de eigenlijke hoenders door het ontbreken van een kam en door een langeren staart; het lichaam is langgestrekt, slank, de kop meest met een kraag of met vederbosjes versierd: het mannetje is steeds aanmerkelijk grooter dan het wijfje ; de meeste soorten tieren in gevangen staat, gewennen licht aan een eenvoudige, van hun natuurlijk voedsel afwijkende voeding, en telen zelfs onder weinig gunstige omstandigheden voort ; zij worden daarom veelvuldig als siervogels gehouden, vooral de boschfazant, Phasiamts colcJiicus L., in Nederland een standvogel. oorspronkelijk geplant, thans echter over het geheele land, uitgezonderd in Drenthe en Groningen in volkomen wilden staat levende: deze reeds sinds de vroegste tijden algemeen bekende vogel, is 80 cm. lang (met 40 cm. langen staart), 75 cm. breed, aan kop en bovenhals groen, blauw metaalglanzend, aan onderhals, borst, buiken zijden roodbruin, in het purper spelend en zwart geteekend. en met halvemaanvormige vlekken op den mantel : liet gevederte van liet wijfje is minder veelkleurig: de boschfazant, ook edelfazant geheeten. is alkomstig van de kuststreken der Kaspische zee, en werd door de Argonauten van de rivier P’nasis (vandaar de naarn) naar Griekenland gebracht: in de letterkunde wordt hij het eerst door Aristophanes genoemd : uit het land der Meden naar Egypte gekomen, werd hij reeds ten tijde van Ptoiemeus Euergetes te Alexandrie, ter wille van zijn vleescli, op groote schaal gekweekt : sinds heeft hij zich in Europa allengs geacclimatiseerd : hij houdt zich gaarne op in struikgewas in de nabijheid van open veld : overdag loopt hij rusteloos rond: hij overnacht bij voorkeur op laag geboomte: hij loopt uitmuntend, vliegt echter slecht, en is wat instinct of vermogens aangaat uiterst weinig begaafd; hij houdt zich gaarne verborgen en wordt nimmer werkelijk tam: de paartijd duurt van Maart tot Mei; de haan is omstreeks dezen tijd uitermate levendig, vooral des morgens, in het vrije treedt hij hoogstens 5 of G hennen, in een fazantenpark echter wel 10: het wijfje bouwt op den grond, in het gras of tusschen struiken een kunsteloos nest, en legt 8—20 helder olijfkleurige eieren, welke zij in 24 dagen uitbroedt. De eerste voeding der jongen bestaat uit een deeg van broodkruimels, hard gekookte kleingesneden eieren, en versche miereneieren, en na de eerste 14 dagen allengs ook graan, tarwe, gerst, boekweit. De fazant paart ook met de gewone huishen (kip), waaruit dan bastaarden voortkomen die krachtiger van bouw zijn dan de vader, een zeer zacht en welsmakend vleesch leveren, doch het vermogen tot voorplanting missen. De meeste en grootste fazantenparken bevinden zich in Bohemen.
Onder de overige fazantensoorten moeten vermeid de goudfazant, Phnskmus of Thmtmlea pictus. 85 cm. lang, 65 cm breed, met 60 cm langen staart, een bosje goudgele veeren op den-kop, oranjerooden, zwartgestreepten, opstaanden kraag, op den rug goudgroen, zwart geschubd, de staartveeren bruin, zwaït gemarmerd of netsgewijs geteekend, leeft in Zuid-Taurië, in oostelijk Mongolië en in Zuiden West-China, inzonderheid in bergachtige streken, is ook in Europa bekend; het wijfje legt 8—20 zeer kleine roodachtig gele eieren, die door de huisden kunnen worden uitgebroed. terwijl de jongen ais die van de boschfazant kunnen worden gevoed: Cuvier zag in den goudfazant de vogel phenix der mythe; verder de amherst-fazant (Phasiunux of Thaiuitalea Amherstiae Leaob.z, bijna nog schooner als de vorige soort, 125 cm. lang met 90 cm. langen staart, een bewoner der hoogere bergstreken van China en Tibet: de zilverfazant (GaJhphusis nycthements Cray), 110 cm. lang, met 67 cm. langen staart: deze soort, afkomstig uit China en Japan, een ware roofvogel, is sinds de 17dl‘ eeuw in Europa bekend. — Bij Phasianiix Peeresi. de koningsfazant. inheemsch in noordelijk China, zijn de hoofdkleuren zwart, wit en geel, en bereikt de staart een lengte van twee meter.
