Ernst johan van biron

betekenis & definitie

hertog van Koerland, geb. 12 (22 Nov.) 1690 te Kalnzeem, afstammeling uit de koerlandsche familie Buhren, studeerde te Koningsbergen, en werd secretaris en kamerheer der weduwe van hertog Frederik Willem van Koerland (overl. 1711), Anna Iwanowna (zie deze), een nicht van Peter den Groote; weldra was hij vertrouweling en vriend van zijn gebiedster, die een huwelijk tusschen hem en een harer hofdames, jonkvrouw Benigna van Trotta, ook genaamd Treijden, tot stand bracht, hem in 1730, toen zij keizerin van Rusland werd, meenam en hem met eer en eereposten overlaadde, zoodat hij weldra de geheele regeering in handen had. In 1737 werd hij hertog van Koerland, en Anna benoemde hem op haar sterfbed tot regent van haren minderjarigen op slechts weinige maanden ouden Iwan, zoon van Anna van Brunswijk; de keizerin stierf Oct. 1740; Biron’s regentschap was van korten duur; de moeder van Iwan verbond zich met Münnich tegen Biron, en in den nacht van 19 op 20 Nov. 1740 werd deze in zijn paleis door een afdeeling gardetroepen overvallen en met zijn familie naar de vesting Sleutelburg gebracht; kort daarop moest hij voor een bijzondere rechtbank, onder voorzitterschap van Münnich en Ostermann, terechtstaan wegens het te werk stellen van pogingen om zich meester te maken van den russischen troon, en werd ter dood veroordeeld, met verlies van al zijn ambten en goederen; regentes Anna veranderde deze straf in levenslange verbanning naar Siberië. 6 Nov. 1741 kwam hij te Pelgen in het gouvernement Tobolsk aan: weinige weken later werd hij door keizerin Elizabeth, die intusschen den troon beklommen had, te Jaroslaw geïnterneerd; bij de troonsbestijging van Peter III (1762) kreeg hij de vrijheid en bij die van Elizabeth II het hertogdom Koerland terug, welk hertogdom echter eerst aan hertog Karel van Saksen moest worden ontrukt. 10 Febr 1763 hield B. zijn intocht in Mitau, deed op 24 Nov. 1769 afstand ten behoeve van zijn oudsten zoon, Peter, en overleed 28 Dec. 1772.