Doofheid

betekenis & definitie

(Surditps) Toestand waarbij het vermogen om schommelingen van de lucht door den gehoorzin waar te nemen ontbreekt. Men onderscheidt volkomen D. (kophosis) , waarbij het onvermogen om gehoorindrukken te ontvangen volkomen is, en gedeeltelijke D., waarbij het vermogen om gehoorindrukken te ontvangen nog in meerdere of mindere mate voorhanden is. De D. kan door zeer verschillende ziekten van het gehoororgaan worden teweeggebracht en zoowel in den uitwendigen gehoorgang en in de inwendige deelen als in de hersenen haar zetel hebben. Om deze reden is ook de behandeling verschillend, voor zoover van behandeling sprake kan zijn; algeheele D. is ongeneeslijk, doch komt betrekkelijk weinig voor; de ged. D. of hardhoorendheid biedt al naar de ten grondslag liggende oorzaak meer of minder uitzicht op genezing; derhalve is het voor elken oorzieke raadzaam zich zoo spoedig mogelijk onder geneeskundige behandeling te stellen. In vele gevallen blijft de hardhoorige slechts het gebruik van een hoorbuis over. Is de D. aangeboren of op jeugdigen leeftijd ontstaan, zoo leidt zij tot doofstomheid, (zie aldaar).