Diefstal

betekenis & definitie

volgens onze strafwet: het wegnemen van eenig goed, dat geheel of ten deele aan een ander toebehoort, met het oogmerk om het zich wederrechtelijk toe te eigenen. Op het misdrijf van eenvoudige diefstal stelt art. 310 een gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of een geldboete van ten hoogste zestig gulden. D. onder verzwarende omstandigheden, als daar zijn: D. bij gelegenheid van brand, spoorwegongeval, oproer, D. gedurende den voor de nachtrust bestemden tijd, D. door twee ol meer vereenigde personen, D. door middel van braak, inklimming, valsche sleutels, een valsche order of een valsch costuum, kan gestraft worden met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren. Een maximumstraf van negen jaren wordt gesteld op D. voorafgegaan, vergezeld of gevolgd van geweld of bedreiging met geweld tegen personen, met het oogmerk om dien D. voor te bereiden of gemakkelijk te maken, of om, bij betrapping op heeterdaad, aan zich zelven of andere deelnemers aan het misdrijf hetzij de vlucht mogelijk te maken, hetzij het bezit van het gestolene te verzekeren, terwijl 12 jaren kan worden opgelegd, indien het misdrijf onder bovengenoemde verzwarende omstandigheden is gepleegd, of wanneer het feit zwaar lichamelijk letsel ten gevolge heeft, terwijl ten hoogste vijftien jaren is bepaald voor D. met geweld tegen personen, indien dit den dood ten gevolge heeft. Bij D., tusschen echtgenooten is strafvervolging uitgesloten, (art. 316 Wetb r. Strafr.)