Daniël defoe

betekenis & definitie

eigenlijk Foe. Engelsch schrijver, geb. 1659 of 1660 te Londen, zoon van een ijverig dissenter, mengde zich vroeg in de politiek, nam deel aan den opstand van den hertog van Monmouth. ontging echter een vervolging, en wijdde zich voorts te Londen aan den handel. Zijn gedicht The true-born EngUshman (1701), waarin hij koning Willem tegen de op diens vreemde afkomst smalende schimpdichters in bescherming nam, vond grooten bijval; in 1702 werd hij wegens een satire : The shortest way with the Dissenters door het parlement tot geldboete enz. veroordeeld ; onder koningin Anna bewees hij bij de vereeniging van Schotland en Engeland belangrijke diensten als onderhandelaar; van 1704—13 gaf hij een „Review” uit, een der eerste couranten in -Engeland ; in 1709 verscheen zijn bekende roman: The life and strange surprising adventures of Robinson Criisoe of York, die ontelbare malen herdrukt, vertaald en nagevolgd werd (zie Robinson Crusoe); door de gunstige ontvangst bemoedigd liet hij nog een reeks avontuurlijke verhalen volgen, als : Captain Singleton, Colonel Jack, Moll Flanders, Lady Roxana, Memoirs of a Cavalier, Memoirs of Captain Carleton, benevens de beroemde schildering van het pestjaar 1665: A journal of the Plague Year (opnieuw uitgegeven door Haweis, 1886). Onder zijn vele overige geschriften moeten vermeld: An essay upon projects {1698), waarin hij belangrijke wenken geeft in zake bank- en verzekeringswezen, onderwijs, opvoeding enz., verder de geestige History of the Devil (1726), en de door Bülbring uitgegeven nagelaten werken: The compleat English gentleman by D. D. (1890) en Of royal education fLond 1895). D. stierf 26 April 1731 te Londen.