Circaea

betekenis & definitie

Heksenkruid, Stevenskruid. Plantengeslacht van de familie der Onagracceën, bevattende een aantal teere kruidachtige planten met recht-opstaanden stengel, tegenoverstaande, gesteelde gave bladen en kleine, witte of roode in trossen gestelde bloemen; de vruchten zijn met haakjes bezet; in Nederland komen voor: C. lutetania, het grootheksenkruid (bladen eirond tot langwerpig, dof, vrucht peervormig, meest dicht met gekromde borstels bezet, 2-hokkig, stengel meest behaard, bloemkroon wut, dikwijls eenigszins rood, overblijvende plant; in vochtige bosschen en onder struikgewas); C. intermedia, het middelst-heksenkruid (stengel kaal, bladen langwerpig-eirond, bloemkroon als vorige soort, kruidachtige overblijvende plant, alleen bij Maastricht gevonden, op vochtige boschgronden).