(Depurantia) In het algemeen zulke middelen die tot herstelling van een gestoorde bloedmenging (zie Bloedziekte) dienen. De leer der bloedzuivering is afkomstig uit een tijd, toen men alle ongesteldheden, of tenminste de meeste, uit verontreiniging van het bloed wilde verklaren, daarbij uitgaande van het standpunt, dat het bloed zelf die onzuiverheden en schadelijke stoffen kweekt.
Derhalve was de geheele behandeling erop gericht, die onzuiverheden door aanwakkering en vermeerdering der uitscheiding te verwijderen. Do bloedzuiverende middelen waren dus meestal ontlasting- on zweetdrijvende middelen. Tegenwoordig weet men eerstens, dat vele ongesteldheden geheel andere oorzaken hebben dan vroeger gedacht word; verdei dat werkelijke ziektetoestanden in het bloed het verschijnsel zijn van andere stoornissen en ziekten of van opneming van schadelijke stoffen en derhalve niet in het bloed zelf zetelen; ten derde dat de zg. B. slechts in zeldzame gevallen in staat zijn aan hun doel te beantwoorden. Slecht bloed laat zich bijna uitsluitend door wegneming van de oorzaken, die echter niet altijd voor de hand liggen en zich soms hardnekkig verborgen houden, genezen. In het algemeen zijn goede eenvoudige kost, zuiver water als drank, frissche lucht, matige en geregelde inspanning van lichaam en geest, goede verpleging der huid en zindelijkheid de aangewezen natuurlijke middelen om het bloed gezond te houden, terwijl de meeste aangekondigde pillen en tincturen zoo al niet beslist schadelijk, toch meest geheel nutteloos zijn
