(fr. Baïonnette).
Een matig lang stootwapen, bestemd om aan den loop van het geweer bevestigd te worden. Het gebruik van dit wapen trad het eerst in Frankrijk op, midden 17e eeuw. De naam beschouwt men doorgaans als in verband te staan met den naam der stad, waar het wapen uitgevonden werd, Bayonne; volgens anderen is hij afkomstig van het spaansche woord bayona, buitenkansje. Aanvankelijk was de B. een 3 decimeter land tweesnijdend mes, dat met een houten steel in den loop van het geweer werd gestoken; later vond men de bevestiging door middel van den schuifring en werd ook het lemmer drie- of vierkantig gemaakt.
