Deligatio, Vinctura. Wanneer men iets aan een ziek lichaamsdeel verbindt met het doel daarmee de genezing van dit zieke deel te bevorderen, noemt men dit iets een verband. De aard en vorm van een verband worden bepaald door het doel, dat men er mede beoogt.
Zeer dikwijls wenscht men er slechts mede te verkrijgen de bescherming eener wonde tegen kwade invloeden van buiten (dekkend-, occlusie- of afsluitend verband). Somtijds verlangt men van het verband, dat het etter en andere afscheidingsproducten uit de wonde zal wegzuigen (resorbeerend verband). Eenmaal wenscht men door drukking (comprimeerend verband), andermaal door rekking van lichaamsdeelen (rekverband) een nuttig effect te verkrijgen. Nu eens wenscht men koude of warmte te appliceeren (bv. koude of warme omslagen, zgn. Priessnitz-verbanden), dan weer wil men direct op de wonde chemische stoffen laten inwerken (bv. zalf- en pieisterverbanden). Het kan ook voorkomen, dat men aan sommige deelen van het lichaam, bv. ontstoken gewrichten of gebroken ledematen rust of steun wil geven (contentiefverband in den vorm van hard wordende verbanden, .spalkverbanden of orthopaedische en andere apparaten). Somtijds is het noodig bv. bij reine wonden, dat het verband volkomen bacterievrij zij (aseptisch verband), of dat het doordrenkt worde met stoffen, welke de bacteriën dooden of tenminste hun groei belemmeren (antiseptisch verband).Het materiaal, waaruit de reeds genoemde verbanden bestaan, kan ook verschillend zijn. Men kan bv. de meeste dezer verbanden aan het lichaam bevestigen met windsels of zwachtels (zwachtelverband), andere weer met driekante of anders gevormde doeken (doekverband), nog weer andere met hechtpleister (pleisterverband) of met collodium (collodiumverband). .Drenkt men zwachtels bv. met gips, stijfsel, waterglas, lijm en andere analoge stoffen, dan worden deze zwachtels na eerst goed vochtig of week gemaakt te zijn, bij opdrogen hard (gips-, stijfsel-, waterglas-, lijmverband enz.). Buitendien zijn er nog tal van verbanden voor speciale doeleinden, welke alleen door instrumentenmakers voldoende goed kunnen worden vervaardigd als: corsetten, breukbanden, buikbanden, enz.
