eigenlijk Bodenstein geheeten, maar naar zijn geboorteplaats K. genoemd, geb. 1480, overl. 1541 te Bazel, was een der heftigste hervormers uit Luther’s tijd. Reeds voor deze (1517) ontwikkelde hij de stelling, dat men in duistere quaesties zich direct op den Bijbel moest beroepen en baatte dit niet, dan op de rede.
Hij sloot zich eerst bij Luther aan, maar wegens verschil van meening, o. a. omtrent het Avondmaal, ontstond er weldra verwijdering tusschen hen, die zoo toenam, dat Luther hem uit Saksen deed verbannen en later zelfs geen rust liet in Oost-Friesland, zoodat K.een toevluchtsoord moest zoeken in Zwitserland (1530), waar hij ten slotte professor in de godgeleerdheid werd te Bazel, 1534.
